- günəmuzd
- 1) поденный; 2) поденно; 3) поденщик.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
günəmuzd
Смотреть что такое "günəmuzd" в других словарях:
günəmuzd — sif. 1. Əmək haqqı gün hesabı ilə ödənilən. Günəmuzd əmək haqqı sistemi. Günəmuzd fəhlə. 2. Əmək haqqı işlədiyi günlər hesabı ilə ödənilən müvəqqəti işdə işləyən. Bir iki ay təsadüfi günəmuzd işlər görür. S. H.. // Zərf mənasında. Əjdər neçə vaxt … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
günəmuzdçu — sif. Günəmuzd işləyən. Günəmuzdçu fəhlə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
günəmuzdçuluq — is. Günəmuzd işləmə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əcir — ə. günəmuzd işləyən, muzdur … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
günhesabı — z. Zəhmət haqqı gün hesabı ilə ödənilən; günəmuzd. Günhesabı işləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yövmiyyə — ə. gündəlik haqq, günəmuzd haqq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
indilik — z. 1. Hələlik, indiki halda, indiki vaxt üçün, hazırkı zamana görə. İndilik bu bəsdir. – İndilik hamı lazım deyil. Bir iki nəfər öhdəsinə götürsə kifayətdir. . T. Ş. S.. İndilik bu danışıqları buraxsaq yaxşıdır. H. N.. İndilik tikintidə günəmuzd… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kankanlıq — is. Kankanın işi, sənəti, peşəsi; quyuçuluq. <Məşədi Hənifə> yayda biçinə gedər, qışda kankanlıq edər, payız vaxtı karxanalarda günəmuzd kərpic kəsərdi. M. C.. <Qulaməli> özü kankanlıq edib quyu qazdı. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəhmət — is. <ər.> 1. Əmək. Zəhmətin barı. Öz zəhmətinin bəhəri. – Əgər ki yayda zəhməti əkinçinin ziyad olur; Ziyad olursa, qış günü o da o qədr şad olur. A. S.. Həmin yükqaldıranlardan bircəsi işləsəydi, bu yüzlərlə adamın zəhməti qat qat… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bazar — 1. is. 1. Alış veriş yeri. Bütün şəhər bazar, dükanları bağlayıb küçələrə çıxmışdı. M. S. O.. Bazarın başında yoğun və qırmızıbirçək bir baqqal – «buy, dəli Səmədə bax!» deyib, ona bir çürük badımcan səlbəsi atdı. Ç.. Bazarın ayağında Quba… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əcr — is. <ər.> köhn. Bir iş müqabilində verilən əvəz; qarşılıq. Öz adətin ilə nalə eylə; Əcrini mənə həvalə eylə. F.. <Səlim bəy:> Bu qədər xalqın duası sizin əcrinizdir. M. F. A.. Güman etməyin ki, Şeyx Şəban əzan verməyinə muzd alırdı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
